Monday, December 13, 2010

ആര്‍ദ്രം

ഓര്‍മകള്‍ക്കപ്പുറം 
അലസമായി പാറുന്ന 
ഒരു ജാലകവിരി 
ഇളം മഞ്ഞു പുരണ്ടിട്ടും
തെളിഞ്ഞു മിന്നുന്ന
ഒരു നക്ഷത്രം
നിത്യമായ ഒരു 
സന്ദേശമായി സ്നേഹം
അലങ്കൃതമായ 
ഒരു മരച്ചില്ല
അരുമയായ
ഒരു പുല്‍ക്കൂട്‌
പിറക്കാനിരിക്കുന്ന
ഓര്‍മകളുടെ 
ഒരേ ഒരു മനസ്സ് 
കാലത്തിന്റെ 
അറ്റുപോകാത്ത ഓര്‍മക്കൊളുത്ത്
തൂവല്‍ത്തുന്പിലെ 
വാക്കിന്‍ തുടര്‍ച്ച
എങ്കിലും ഡിസംബര്‍,
തീര്‍ന്നില്ല,തുടങ്ങിയുമില്ല
എന്ന മട്ടില്‍
അലിവാര്‍ന്ന പ്രലോഭനങ്ങളോടെ 
എന്റെ ഹൃദയത്തുടിപ്പുകളെ 
നിന്‍ പദതാളമാക്കി 
മാറ്റുന്നതെന്തിനായി?
  

Friday, December 3, 2010

ഇനിയും

കീ ബോര്‍ഡില്‍
താളം തുള്ളുന്ന
നിന്റെ വിരലുകളായിരുന്നു,
ഇന്നലെ സ്വപ്നത്തില്‍ .
അവയുടെ സൂക്ഷ്മത
ഇപ്പോഴും ഞാന്‍
കരുതി,കാത്തുവച്ചിരിക്കുകയാണ്.
പക്ഷേ,കുറച്ചുകാലമായി
ഒരു സന്ദേശവും നീ അയയ്ക്കുന്നില്ല;
അതുപോലെ ഞാനും.
ഫേസ് ബുക്കില്‍
പണ്ടെന്നോ നീ പങ്കിട്ട
ഒരു ദൃശ്യത്തോടുള്ള
ഇഷ്ടം രേഖപ്പെടുത്തണമെന്ന്
അന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്നു.
പക്ഷേ,വേണ്ടെന്നു വച്ചു.
ഏതിഷ്ടം,എവിടെ,എങ്ങനെ
രേഖപ്പെടുത്തണം എന്ന്
ഒരിക്കലും എനിക്ക് തീര്‍ച്ചയില്ല.
കാലം പുറന്തള്ളിയ
വാക്കുകള്‍ പോലെ,
കാണാപ്പുറങ്ങളിലെ കവിത പോലെ,
വിസ്മയം വിടര്‍ത്തുന്ന
ഒരു സന്ദേശം
ഇന്ന് ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ആ സന്ദേശത്തിന്റെ തണലില്‍
അവിരാമം വിശ്രമിക്കുമ്പോള്‍
തണുപ്പുള്ള,തിളങ്ങുന്ന
ഒരു മേഘവും
എനിക്കരികില്‍ കാണും.